SŁUŻĄCE (THE HELP) [2011]

Historia ciężkiego życia, cudownych ludzi i pięknej walki o to co każdemu się należy

"Służące", to kolejny z dramatów, który  'wpadł' mi w ręce już jakis. Szczerze powiedziawszy nie oczekiwałam od tego filmu zbyt wiele i tak jak sie spodziewałam próżno szukać tutaj skoku adrenaliny, szybkich zwrotów akcji. To jednak w niczym nie umniejsza wartości tego filmu, który ostatecznie bardzo pozytywnie mnie zaskoczył mogę nawet stwierdzić, że zachwycił. Efektem tego jest własnie ten wpis i pozycja tego filmu w gronie moich ulubionych. Historia rozgrywa się w latach 60. XX wieku, kiedy to segregacja rasowa trwała w najlepsze, bohaterkami są właśnie takie czarnoskóre służące, na co dzień pracujące w domach szanowanych mieszkańców pewnego miasteczka. Prowadzą 'normalne' życie, ciągle mając jednak świadomość swojej pozycji w społeczeństwie a raczej jej braku, traktowane są bowiem, one i ich rodziny, jak ludzie najgorszej z kategorii. Wszystko jednak zmienia się gdy początkująca dziennikarka postanawia spisać historie owych służących i wydać książkę, czym wywołuje wielki skandal w środowisku, z którego nota bene sama pochodzi. "Służące" we wspaniały a zarazem prosty sposób pokazują drogę tych ludzi to wolności, równości, szacunku, który im się należy. Film przedstawia wspaniałe kobiety, które odważyły się na coś, co w ich czasach można było śmiało uznać za szaleństwo. Widzimy piękne lata 60. i piękną walkę Afroamerykanów o ich prawa. Prawa człowieka.

Filmowi można zarzucić brak dramatyzmu w takiej formie do jakiej przyzwyczaiło nas współczesne kino, podniesionego poziomu adrenaliny i wielu innych rzeczy. Należy jednak podkreślić jego przesłanie, genialnie przedstawione bohaterki, tematykę jaką porusza i przede wszystkim jej wagę. W dzisiejszych czasach często nie zdajemy sobie sprawy jak ciężką drogę przeszli ci ludzie, by móc stanąć na równi z innymi.

Z czystym sercem zachęcam każdego do wieczornego spotkania ze "Służącymi", nie jestem prorokiem, ale myślę, że nie będziecie żałować. W mojej opinii naprawdę warto poświecić 2,5 godziny, które ostatecznie nie okażą się żadnym poświeceniem, tylko bardzo dobrze spędzonym czasem. Z ręką na sercu polecam.

Moja ocena: 9/10

M.